Jestem Sara

Cześć,
mam na imię Sara. Pochodzę z Wrocławia. Mam 28 lat i jeżeli mieszkacie we Wrocławiu, macie dziecko, które chodzi do liceum to całkiem prawdopodobne, że właśnie teraz siedzę i wypijam 10 kawę nad jego wypracowanie, gdyż jestem nauczycielką języka polskiego.
Mieszkam sobie w małym mieszkaniu. Jeden pokój, łazienka, kuchnia. Kurcze, kogo to obchodzi?

Blog powstał tylko i wyłącznie z przerażenia, które wystąpiło u mnie kolejny raz... Występuje ono u mnie za każdym razem, gdy sprawdzam klasówki. Zastanawiam się, gdzie popełniłam błąd jako nauczycielka, że uczeń pisze "ona była dla niego nieuchwytna oczyma biologicznymi." albo "Mickiewicz umiejscowił akcję Pana Tadeusza w średniowieczu, podczas którego Napoleon prowadził liczne wojny w celu podbicia Europy." Boże, gdzie ja żyję? Co ja robię? Naprawdę, nie rozumiem, dlaczego utarło się, że klasa "ścisłowców" to przyszłość narodu. Z takimi wąskimi horyzontami myślowymi to i do zimy z autostradami nie zdążymy.
O, śnieg zaczął padać. Ścisłowcy mają przerąbane. No tak, mają ferie. Mam nadzieję, że umiejscowienie "Lalki" w czasie im lepiej wyjdzie niż innych lektur. Nie ważne.
To tylko praca.
Praca. Ale czasem mam ochotę wydrapać oczy mojemu chłopakowi za błędy pracy.
Litery mi się mylą. Jest ze mną naprawdę źle. Mam dwa tygodnie wolnego i nawet nie myślę o wolnym tylko o pracy. Jestem pracoholiczką. Nie tam, muszę znaleźć sobie sposób na odpoczynek, bo dawno go nie miałam. Znaczy odpoczynku. Może by się gdzieś pojechało. Póki co zostaję w domu. Pójdę się położyć, przytulić, zasnąć, spać...
Jutro przyjeżdża do mnie siostra mojego chłopaka. Ona ma 7 lat. Muszę być gotowa na najgorsze. Nie potrafię zajmować się dziećmi. Nie wiem, co się z nimi robi. No, dobra. Damy radę.